Mal de altura en andere dingen

Van Los Angeles naar Lima naar Cusco is het traject wat ik heb afgelegd in twee dagen. Dat betekende veel vliegtuig en weinig anders. Ik landde rond 1 uur in Lima, werd opgehaald door een Peruaan die me naar mijn hotel bracht. Dit hotel lag niet bepaald dicht bij de luchthaven en toen ik in zijn auto zat dacht ik echt, 'Waar gaat dit heen?!' Dat kon ik natuurlijk niet vragen omdat de paar woorden die ik wel sprak niet verder gingen dan ja, nee en het gaat goed. Na een half uur kwam ik heelhuids aan in het hotel en ging slapen, de volgende dag zou ik om half 8 al weer naar de luchthaven gaan omdat de vluchten naar Cusco alleen in de ochtend gaan. Dit heeft te maken met de ligging in de bergen. Alleen in de ochtend staat de wind zo dat de bergen niet tegen de bergen opgeblazen worden en dus alleen in de ochtend is het vliegveld van Cusco open.

Op Cusco werd ik ook weer opgehaald en naar mijn familie gebracht. Daar at ik lunch en ging slapen. De familie is erg aardig en zorgt heel erg goed voor me. Ondanks de vele taalstoornissen die er zijn, ik spreek/sprak geen woord Spaans, zij niets Engels, komen we er toch redelijk goed uit.

Zondag was de dag van de stadstour, al kun je het moeilijk een tour door de stad noemen omdat we misschien twee straten in zijn gelopen en dat was t. Daarna ging ik met de andere groep wat drinken op het balkon van een cafe, dat was erg gezellig. 's Avonds/'s nachts was echter minder geslaagd. Ik kreeg erg last van een super hoge hartslag en moest daarvoor de volgende dag naar het ziekenhuis. Het bleek hoogteziekte te zijn. Ik kreeg pillen en Oxyshot. Inmiddels gaat dat al een stuk beter, al merk ik nog steeds dat ik niet op een voor mij aangename hoogte verkeer. De trap is net als een killerlopen, je bent echt kapot als je bovenaan bent. Het medicijn is dus de trap op lopen en bij elke trede een paar seconde rust nemen. Zo doe ik dat ongeveer...

De Spaanse lessen hebben zeker nut, net als praten met het gezin. Ik moet wel spaans praten omdat ik anders helemaal niet kan praten. Het is daarom ook fijn dat de mensen die naar de school gaan niet zelf ook spaanstalig zijn, maar duitssprekend, engelssprekend of nederlandssprekend. Dan kun je ook af en toe een gesprek met wat meer diepgang en wat meer vaart maken.

Van Cusco zelf heb ik nog niet veel gezien, maar ik ga vandaag met Anja een beetje touren.

Als ik meer weet te vertellen over de stad of andere ervaringen heb, laat ik dat uiteraard weten!