Peruaanse kinderen

Ik werk inmiddels drie weken in een naschoolseopvang voor redelijk arme kinderen. Sommigen zijn echt arm, de andere iets minder. Het verschil is te zien aan de kleren die ze dragen en de periode dat ze er mee lopen. Sommige kinderen zijn echt vies en ruiken naar urin. Tot een aantal maanden geleden konden ze zich douchen in het project, maar door een constructiefout van de aannemer gaat ook dat niet meer door, de douches en het speeltterrein zijn namelijk ingestord!
Daarnaast heeft het gebouw niet echt ramen, is de vloer van een soort korrelig cement en is de ruimte super super stoffig... Maar de kinderen zijn er blij, spelen spelletjes (voornamelijk puzzels en memory) en maken er hun huiswerk.

Een aantal grote verschillen tussen Nederland en Peru komt naar voren in het huiswerk. Daar waar wij op de basisschool huiswerk krijgen vanaf groep 5 ongeveer (en dan nog sporadisch) hebben de kinderen hier al vanaf groep 1 opdrachten mee naar huis. Wat ik erg raar vind is dat het rekenen super moeilijk is (bijna middelbareschool niveau voor groep 4/5 en het schrijven en lezen super makkelijk. Ze hoeven alleen maar te kopieren en hebben vaak geen idee wat ze eigenlijk schrijven. Wel zijn het relatief moeilijke woorden. Ik leerde Médico schrijven aan een kindje van 4. Het enige wat ze deed was de letters kopieren zonder enig idee te hebben wat ze deed, ze kenden de klinkers niet eens en kon cijfers en letters niet uit elkaar houden. Hun gebrek aan lezen wordt opgevuld door hun rekenen: groep drie doet vermenigvuldigen en delen met hele grote getallen (in de duizend soms!), daarnaast doen ze problemen zoals ik me die herinner van groep 7 al in groep 4. Maar ik weet niet of ze enig idee hebben wat ze aan het doen zijn. De helft van de tijd wordt het huiswerk dan ook gemaakt door een oudere broer of zus of door de ouders. Daar leer je niet echt iets van!
Ook met puzzels hebben ze een andere (super simpele) manier gevonden. Ze gooien de puzzel op z'n kop, zodat de puzzel nog steeds puzzel is alleen met de bodem naar boven. Niet echt puzzelen dus, maar wel grappig om te zien!

Op mijn project werk ik met nog twee andere vrijwilligers, twee Duitse meisjes. We hebben besloten elke week een thema te geven en rond dat thema dingen te bedenken. Er zijn inmiddels twee thema's geweest (de eerste week waren we nog niet op dat idee gekomen). Het eerste thema was Halloween, we maakten maskers (zie foto's) en hielden een klein feestje met snoepjes en de stoelendans (vonden ze erg leuk!). Het thema van afgelopen week was fruit, voor de jongsten betekende dat tellen met fruit en voor de wat ouderen het leren van Engels. Niets blijft echt hangen omdat ze weinig concentratie hebben en over het algemeen niet zo goed kunnen leren (oorzaak: voedingsstoffengebrek in de meeste gevallen).

Daarnaast gaan we elke week naar een park (met super veel speelmogelijkheden!!) en koken we een dag per week een maaltijd, pannekoeken en een of andere duitse pap zijn de revue al gepasseerd.

Voor komende week is het thema Sprookjes. Ik ben benieuwd wat de kinderen daarvan weten. Over het algemeen hebben ze geen fantasie en dat wordt ook nergens gestimuleerd, erg lastig als je opdrachten geeft om dingen te tekenen! Maar daar moeten ze maar aan wennen:)

Ik vind het erg leuk om eens in zo'n situatie te werken en dat maakt voor mij weer duidelijk dat ik niet genoeg geduld heb voor kinderen zonder ook maar een enkele spanningsboog! Wat je ook doet er is altijd lawaai en er zijn altijd kinderen die de boel lopen verzieken... Erg lastig aan te pakken als je niet echt iemand kunt straffen (er is geen gang om iemand op te zetten!!). Desondanks dat het soms erg vermoeiend is, is het leuk en ben ik blij dat ik het kan doen.