Het Assen van Uruguay

Hey iedereen,

Om ook meer van Uruguay te zien dan de binnenkant van bibliotheken en de buitenkant van mooie en lelijke gebouwen in de hoofdstad, besloot ik een tripje te plannen. Van mijn hospita had ik een flyer gekregen waarop reclame stond voor een farmstay, lekker toeristje spelen. Ik stuurde ze een mail, maar kreeg geen antwoord. Ik dacht, pech, ik ga dr gewoon heen en zie wel waar ik precies beland.

Ik kocht op vrijdag een ticket voor de bus, wat hier een stuk makkelijker was dan in Peru, want iedere maatschappij biedt dezelfde prijzen. Dat scheelt me geen geld, maar wel een hoop uitzoekwerk! De bussen zijn hier allemaal luxe, je krijgt er een koekje en cola halverwege en de stoelen kunnen bijna helemaal horizontaal zonder dat degene achter je daar direcht echt last van heeft. Ik heb daar zelf geen gebruik van gemaakt omdat ik veel te nieuwsgierig was hoe het er buiten Montevideo uitzag. Voor het eerst zag ik serieuze armoede in Zuid-Afrika waardige sloppenwijken. Ik wist wel dat ze ook hier informal settlements hadden, maar aangezien dat woord in theorie alleen maar betekent dat de wijk niet bij de gemeente geregistreerd is, hoeven de huizen niet altijd sloppenwijkwaarig te zijn. Maar in Uruguay is dit laatste dus toch ook het geval. Na de ¨huisjes¨ kwamen de landschappen die erg aan Nederland doen denken. Ook Uruguay heeft geen echte bergen, en de omgeving rondom Montevideo is helemaal vlak en groen. Er waren zelfs de typisch Nederlandse zwart wit gevlekte koeien. Nederland is dichter bij dan je denkt ;) Na ruim 3 uur veranderde het landschap langzaam en kwamen er meer heuvels in. Het landschap deed mij nu meer denken aan Engeland (voor Simone, het gebied waar we gewandeld hebben met de aanwijzing van die rare daken en met het oudste café van Engeland ¨ye olde nogwat¨).

Na 4,5 uur bus was ik gearriveerd op de locatie. Het was inmiddels half 6 geweest en ik had nog geen plek om te slapen. Gelukkig had ik in mn Lonely Planet gelezen dat de toeristeninformatie nog open moest zijn en dat deze toeristeninfo net buiten de busterminal was. Zij verwezen me door naar een hostel niet ver van het centrum. Met mijn tassen liep ik richting het hostel en merkte gelijk al de verschillen met Montevideo op. Alle huizen in Tacuarembo bestaan uit niet meer dan 2 verdiepingen (met uitzondering van 1 flat), wat een rustige indruk geeft van de stad. Daarnaast zijn er ook niet veel mensen op straat, al was het om 6 uur nog niet uitgestorven (zo stil was het ook niet). Toen ik aankwam in het hostel merkte ik een vage sfeer op. De eigenaar was in zijn eentje, en vertelde mij dat hij om 22.00 de deuren sloot omdat hij dan ging slapen. Verder zei hij dat ik de badkamer van ¨ellos¨ (meervoud van hij) wel kon gebruiken, want er waren toch niet veel mensen. In de gids had ik gelezen dat er ´s zomers, in het hoogseizoen al nauwelijks mensen komen, dus laat staan in de herfst. Ik kreeg gelijk, ik was de enige in het hele hostel. Desondanks was hij niet erg op de klanten, want nadat ik hem aangegeven had of 2 of 3 nachten te blijven vertelde bij me op zaterdag dat hij wenste dat ik om 10.00 uitcheckte, want zondag is zijn vrije dag. Apart gevalletje van geldverdienen!

Oke, nu weer terug naar zaterdagochtend. Ik was wakker geworden en had gelezen dat er twee musea waren in het stadje die niet de moeite waard waren, maar ach, Tacuarembo wat ongeveer is als Assen, of misschien nog minder interessant want bij Assen zijn tenminste nog hunnebedden... Anyway, ik besloot naar de musea te gaan, ze waren toch gratis en alleen in de morgen open. Niet meer dus... Ik stond voor een dichte deur, de tijden waren verandert, op zaterdag zijn ze nu alleen s middags open... Oke, wat nu. Ik haalde bij de supermarkt een stokbrood en wat salami en at mn ontbijt, ondertussen nadenkend over wat ik kon doen in dit gat. Ik besloot naar een meertje in de buurt te gaan, in de zomer een echte attractie. Ik liep er heen en het was inderdaad best mooi, met warm weer kan ik me voorstellen dat het rondom het water hier wel lekker koel is. Daarnaast waren er veel mooie vogels waarvan ik geen idee had wat voor soorten het waren. Ook zag ik dat op ongeveer 5 km een ander kunstmatig meer was met daarbij het logo van een uitkijkpunt. Aangezien ik in eerste instantie naar deze plek gegaan was om een beetje natuur te zien en op te snuiven, dacht ik dat een wandeling door landerijen wel leuk zou zijn. Het werd inderdaad wel een leuke wandeling, gewoon over de weg, maar wel met uitzicht over de landerijen van verschillende buren. Ook de stilte was wel aangenaam voor een aantal uurtjes, even niet het geraas van verkeer en het alarm van autos die afgaan. Nu kon ik eindelijk weer iets anders fotograferen, ook wel leuk! Bij het kunstmatige meer aangekomen zag ik een schildpad en weer veel verschillende vogels.

Na een wandeling van ongeveer 15 km was het nog maar 4 uur en was ik alweer terug in het dorp. Het dorp waarbij ontzettend veel honden loslopen, geen idee of het zwervers zijn of tot een huis behoren maar overdag wat rondlopen. De meeste inwoners rijden op fietsen of moters, er zijn hier een stuk minder autos dan in Montevideo waar weer praktisch geen fietsen zijn. Het stadje heeft ongeveer 50.000 inwoners en is heel erg rustig. Wat ben ik blij dat ik geen onderzoek doe in een dorp, best leuk zo voor een paar dagen om een beetje om je heen te kijken, maar om dit maanden vol te houden, mij niet gezien! (succes Anke, Eva en Marion!)

Aangezien ik dus nog tijd over had, het was immers pas 4 uur, besloot ik toch nog even in de musea te gaan kijken. Die waren allebei inderdaad geen drol aan! Een ging over geologie en had een verzameling stenen in vitrines, wat dinosaurusbotten (of replicas) en namaak dino´s in allerlei vrolijke kleuren. Het tweede museum ging over gaucho´s (boeren) en indianen. Ook dit museum was een verzameling zonder echt verhaal. Het was al wel zeker 2 kamers groter dan de geologische (die had er namelijk 1) maar de prullen waren niet veel beter. Er was een verzameling speerpunten, ik zou zeggen 300, die er allemaal hetzelfde uitzagen. Leuk om een zo´n puntje te vinden lijkt me, maar om ze nu allemaal tentoon te stellen... Er was ook 1 bordje bij die zoiets zei als: ¨dit zijn de verschillende soorten pijlpunten, je hebt een driehoekige, een pijlvormige en een platte. De platte is voor vissen.¨ Ook waren er allemaal ronde stenen bollen waarvan ik geen idee had waarvoor die in hemelsnaam konden dienen. Ze zagen eruit als stootkogels... De Gauchoafdeling was niet veel beter, een verzameling van stijgbeugels, zwepen en pistolen. Van de pistolen mochten absoluut geen foto´s gemaakt worden, niet dat de rest wel de moeite van een foto waard was, maar goed. Ik was in ieder geval gewaarschuwd, maar wat doe je dan in het Assen van Uruguay?

Aangezien ik, al had ik gewild, geen extra dag mocht blijven, ging ik op zondag weer terug naar Montevideo. Voordat de bus vertrok (ik moest tot 1 uur wachten) ben ik nog naar het stadion van de enige ¨eredivisie¨club van buiten Montevideo gelopen. Toen liep ik ook langs een markt waar ik weer een goede voorraad illegale dvds insloeg. Ik heb al gemerkt dat deze van betere kwaliteit zijn dan de kopietjes in Montevideo, dat is dan toch mooi meegenomen voor de Tacuaremboeanen!

Groetjes,

Marieke

ps. Fotos staan op facebook en op de gebruikelijke website: picasaweb.google.com/mariekeizelaar